Hafta sonu boşluğunu Kartal gezintisiyle başladık.
Saat 11,30 cıvarları çocuklarla beraber İstanbul yolculuğuna başladık.Telefon görüşmelerini
kızıma bıraktım.Sayim abisiyle sık sık telefonlaşarak rotamızı belirledik.
Güle oynaya iki kardeş kavga ede ede 1 saatde Adapazarına geldik.Çocukların daha fazla yer görmeleri için D-100
karayolundan İstanbul istikametini tutdurduk.Yol kalabalıklaştı artık çocuklara dedim bana baba demeyin bol bol etrafınıza bakının dedim.Yollar dolu üstelik öğlen vakti,yer yer yol çalışmaları var takılıp kalıyoruz bir iki yerde adım adım ilerliyoruz.Hava sıcaklığını hissetdirince Klimayı 1. derece açtım.İlk etapda bi toz kokusu hissetdirdi,bayadır avluda araba toz yutmuş.
Sayim'de ara ara bizi arayarak bulunduğumuz yeri öğreniyordu.
Artık Kartal yazılı levhayı görünce Linea çoştu yeni ayakkabılarına kavuşacak.Koşuyolu yazısının gösterdiği istikamete girdik
üst geçit üzerinde durdum, dörtlüleri yaktım.Sayim bizi burada buldu.Ayak üstü tanışma sohbet, çocukları eve bırakalım
dedi.Bizim küçük canavar durmayacağı için evde telaşe olmasın dedim.Lastikleri takacağımız yere doğru gitdik.
Maşaallah Sayim beni şaşırtdı,avatardaki resmine bakınca zayıf diye hafızamda kalmıştı,yenge iyi bakmış kilolu gördüm.
Kartal sanayisindeki yerimiz
Sayim kardeşimizin yeni jant ve lastiklerimizi takdırdığı an
İşimizin son hali Linea uçacak yere bile basmıyor ve minik araba sahibi
Çıkan kışlık lastiklerimizi de bagaja yerleşdirdik.Jantlı haliyle olunca bir tanesini almadı,çocukların yanına gazetelere sarıp koyduk.Son kontrollerimizi yaptıkdan sonra servisden ayrıldık.
Sayim kardeşimiz ısrarına rağmen ayak üstü çay ve sohbetden sonra musaade istedik,çocuklar ve Line yerinde durmuyor.
Çevre yolu bağlantısına kadar getirdi vedalaştık ve uğurladı.
Uzun zamandır yazlık lastik işini halledemedim.Sayim'in sayesinde bu işi çözdük,çok teşekkür ediyorum.
Çocukların gezme sevdası bitmiyor.Kocaeli izmit'de seka parka takılılıyoruz.
Bu arada Sayim'ide merakta bıraktık bizi arıyor,vardınız mı diyerek.İçden samimiyeti, misafirperverliği,sürekli ilgilenmesi ne karşı mahçup oldum.ALLAH razı olsun.
Hala çocuklar usanmadı ama benim yürümekten ayaklarım ağrıdı.Zorda olsa gönüllerini yaptım yola çıktık.Haklılar kırk yılda bir gezmeye çıkardık söz verdim dedim bol bol gezdirecem diye.Akşam 20 civarları Adapazarı'na geldik yaşlı ve hastalanmış amcamızı ziyaret etdik.Sayim telefonla bizi tekrar arayarak vardınız mı diye sordu.Bende Bilecik yoluna girdik ziyaretde olduğumuz için yolculuğumuza ara verdik.Bundan sonra fazla yolumuz kalmadı evimize geldik sayılır dedim.Bu günkü buluşmamızı ve gezintimizi gece saat 23,30 da eve gelerek tamamladık.
Linea formumuzun güzelliği burada gerçek dostluklarımız paylaşımlarımız hiç bitmez inşaallah.
